W sobotę stadion Motoru Lublin będzie gościć najlepszych żużlowców Europy, którzy będą rozstrzygać o tym, kto zdobędzie tytuł najlepszego zawodnika Starego Kontynentu. Przyjrzyjmy się więc temu, jak rozwijał się żużel na przestrzeni lat w stolicy województwa lubelskiego.
Stadion mieszczący się przy Alejach Zygmuntowskich wybudowano w 1948 roku, dla żużlowców Lubelskiego Klubu Motocyklowego. Tor żużlowy obudowano wówczas drewnianą bandą i usypano wały ziemne pod trybuny. W 1962 roku stadion przejął RKS Motor. Na początku lat 70. na stadion wprowadził się także klub piłkarski Motor Lublin, ponadto na stadionie odbywały się spotkania żużlowej reprezentacji Polski; Najwyższą frekwencję na obiekcie zanotowano 3 czerwca 1983 roku podczas spotkania piłkarskiego Motor Lublin – Resovia Rzeszów (4:0). Mecz ten obejrzało z trybun 30 000 widzów. Ostatnią modernizację stadionu przeprowadzono w 2007 roku, a ze starego stadionu korzystają jedynie żużlowcySpeed Car Motoru Lublin.
Początki sportu żużlowego w Lublinie sięgają czasów 1947 roku – Lubelski Klub Motocyklowy zorganizował 21 września Turniej o Puchar Życia Lubelskiego, na torze przy Nowej Drodze (Aleje Zygmuntowskie). Gwiazdą tamtej imprezy był późniejszy, dwukrotny indywidualny mistrz Polski – Włodzimierz Szwendrowski. Wychowany w Ogniwie Lublin Szwendrowski stawał na najwyższym stopniu podium IMP w 1951 i 1955 roku.
Ogniwo Lublin nie wystartowało nigdy w oficjalnych rozgrywkach, natomiast w 1956 roku, debiut zaliczyła ekipa LPŻ Lublin. Czołowymi postaciami tego zespołu byli Marian Stawecki, Leszek Próchniak oraz młodziutki, 19-letni Stanisław Kępa.
W 1958 roku sekcja żużlowa została rozwiązana, a w jej miejsce powstał RKS Motor Lublin.
W latach siedemdziesiątych było nieco lepiej. 1974 rok to przyjście świetnego pokolenia, takich zawodników jak Zbigniew Studziński, Tadeusz Berej i Zbigniew Krawczyk.
Drużyna oparta o Studzińskiego i Kępę, wzmocniona m.in. Krzysztofem Nurzyńskim, awansowała po raz drugi do pierwszej ligi w 1982 roku, ale podobnie jak wcześniej – przygoda nie trwała długo. Na największe sukcesy, w Lublinie czekano do lat 90-tych. Wtedy to do klubu trafił legendarny Hans Nielsen. Wsparty m.in. Leigh Adamsem oraz Antoninem Kasparem, zdołał wywalczyć z Motorem srebrny medal DMP w roku 1991. Dla podziwianych przez tysiące fanów speedwaya na całym świecie Nielsena i Adamsa, był to swego rodzaju początek wielkiej drogi, która zakończyła się w ścisłej czołówce.
Wiek XXI to próba przywrócenia dawnego blasku. Najpierw jako Lubelski Klub Żużlowy, później jako Towarzystwo Żużlowe. W 2004 roku, lublinianie przegrali baraż o Ekstraligę z ŻKŻ Zielona Góra. W 2016 roku, ponownie została ogłoszona upadłość, ale w tym sezonie ponownie wystartował on w II lidze. Jako Speed Car Motor Lublin, prowadzone przez Dariusza Śledzia, który ponownie związał się z klubem ze stolicy województwa. Obecnie wiedzie im się bardzo dobrze, gdyż awansowali do finału rozgrywek. Jednym z liderów zespołu jest Daniel Jeleniewski, który wystartuje w SEC-u z Dziką Kartą. „Jeleń” z pewnością będzie mógł liczyć na wsparcie miejscowych fanów.
Bilety na wielki finał tegorocznego cyklu SEC, który odbędzie się z 16 września w Lublinie, są już w sprzedaży. Wejściówki zakupić można w Internecie: bit.ly/SEC_final_Lublin_tickets oraz w sieci sklepów Empik, Media Markt oraz salonach STS. Wejściówki można kupić także na stadionie, w kasie głównej od godz. 12 do godz. 18, do piątku. W dniu zawodów sprzedaż od godziny 10. Transmisję z zawodów przeprowadzi Eurosport.
Ceny biletów:
Normalny 55 PLN
Ulgowy 40 PLN
Lista startowa IV rundy Speedway Euro Championship, Lublin 16.09 godz. 18:30:
1. Krzysztof Kasprzak #507 (Polska)
2. Mateusz Szczepaniak #58 (Polska)
3. Martin Smolinski #84 (Niemcy)
4. Kenneth Bjerre #91 (Dania)
5. AndzejsLebedevs #129 (Łotwa)
6. AndreyKudryashov #9 (Rosja)
7. Vaclav Milik #13 (Czechy)
8. Artem Laguta #2 (Rosja)
9. Przemysław Pawlicki #59 (Polska)
10. JuricaPavlic #19 (Chorwacja)
11. Daniel Jeleniewski #16 (Polska)
12. Michael Jepsen Jensen #52 (Dania)
13. Leon Madsen #66 (Dania)
14. Andreas Jonsson #100 (Szwecja)
15. Mikkel Bech #177 (Dania)
16. Kacper Gomólski #44 (Polska)
17. Oskar Bober (Polska)
18. Wiktor Lampart (Polska)